اولین کتاب منتشر شده از مترجم و منتقد جوان این روزها برای دومین سال پیاپی دچار ممنوعیت فروش در نمایشگاه کتاب شد.
محمد بیگی شاعر، منتقد و مترجم در خصوص فعالیت‌های هنری خود گفت: من فارغ التحصیل رشته‌ی موسیقی هستم و از سال 92 تا کنون در مجلات فرهنگی به نقد موسیقی پرداخته‌ام. چند اجرای پژوهشی در حوزه‌ی موسیقی داشته ام، چند شعر از من در دو کتاب که در جشنواره‌های شعر شرکت کرده بودم منتشر شده است و دغدغه‌ی اصلی که در زمینه‌ی هنر دارم در جهان موسیقی خلاصه می‌شود. از این روی اولین کتاب خود را در اردیبهشت 95 منتشر کردم که پیرامون ترجمه‌ی ترانه‌های یکی از مهم‌ترین گروه‌های موسیقی است که همراه با نقد و بررسی گروه بلک سبث این مجموعه منتشر شد.
وی در پاسخ این پرسش که چرا نخستین کتاب شما در نمایشگاه کتاب ممنوع شد گفت: این دقیقا سوال من هم است و متاسفانه هیچ جوابی از هیچ نهادی دریافت نکرده‌ام. باعث تعجب است که کتاب به وزارت ارشاد رفته، مجوز گرفته و هم اکنون در کتاب فروشی‌ها در دسترس است اما در نمایشگاه کتاب امسال و سال گذشته اجازه‌ی فروش را نداشته است.
بیگی ادامه داد: کتاب «باران به سرخی میگراید» سال گذشته پس از اینکه منتشر شد در همان روزهای نخست به ناشر اعلام کردند که اجازه‌ی فروش در نمایشگاه را ندارد و این اتفاق بار دیگر امسال هم تکرار شد. خوشحال می‌شوم اگر کسی پیدا شود و بگوید کتابی که از وزارت ارشاد مجوز دارد چرا نباید اجازه‌ی فروش در نمایشگاه را داشته باشد.
وی افزود: متاسفانه گاهی اوقات هنرمند مجبور است که خود را سانسور کند و یا از طرف شخصی دیگر سانسور شود اما با این حال هنرمندان در این کشور خواسته یا ناخواسته برای اینکه آثار هنریشان به صورت رسمی عرضه شود زیر بار خیلی از مسائل رفته اند.
این مترجم به دلایل این ممنوعیت اشاره کرد و گفت: متاسفانه اصلا دلیل و توضیحی وجود ندارد و بحث هم همین است. ببینید ما در مناظرات انتخاباتی شخصی را می‌بینیم که به دوربین نگاه می‌کند و می‌گوید هنرمندان در این چهار سال امیدوار شده‌اند و شعارهایی در مورد فرهنگ و هنر می‌دهد. اما متاسفانه در این چهار سال شاهد جمع‌آوری بسیار زیاد کتاب از نمایشگاه هستیم و من تعجب می‌کنم که چگونه با این کارها می‌خواهند به هنرمندان امید بدهند؛ حال برای من این سوال مطرح می‌شود که این چه مجوزی است که به هنرمند می‌دهند وقتی وی نمی‌تواند در یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی کشور کتاب خود را عرضه کند و این چه دولت و سیستمی است که نمی‌تواند بر پای مجوزی که داده است ایستادگی کند؟ لازم به توضیح است که بنده از هیچ جریان سیاسی دفاع نمی‌کنم چرا که به نظر من هنرمند متعهد از ورود به هر حزبی خودداری می‌کند. چرا که در لحظه ای که می‌خواهد تعهد خود را نسبت به انسان و هنر اجتماعی بیان کند نظرش جهت گیری خاصی پیدا نکند و بتواند به درستی جریان خاصی را به وسیله ی آثار هنریش نقد کند و به روشنگری دست بزند. این جمله‌ی برتاند راسل همواره در ذهن من است که می‌گوید «هرگز به خودمان اجازه ندهیم که چیزی که دوست داریم حقیقت داشته باشد».